Τα άκρα ενός σωληνοειδούς είναι συνδεδεμένα με τους πόλους πηγής συνεχούς ρεύματος, όπως φαίνεται στην εικόνα.
Αν συσπειρώσουμε το σωληνοειδές ώστε αυτό να παραμείνει σωληνοειδές έχοντας το μισό του αρχικού του μήκους, χωρίς να διακοπεί η σύνδεσή του με τους πόλους της πηγής, τότε:
συμβολίζουμε με κατάλληλο σύμβολο κάθε φυσικό μέγεθος και διευκρινίζουμε τον συμβολισμό του (εκτός και αν χρησιμοποιούμε τον συμβολισμό του σχολικού βιβλίου, που, καταχρηστικά, θεωρείται μοναδικός και “νόμιμος”)
Θέτω σε
λειτουργία μια συσκευή αφού πρώτα
μάθω καλά τη λειτουργία της και πάρω
άδεια από τον καθηγητή μου. Αρχίζω την
εκτέλεση ενός πειράματος αφού πρώτα ο
καθηγητής μου ελέγξει τη διάταξη που
συναρμολόγησα. Τροφοδοτώ με
τάση ένα ηλεκτρικό κύκλωμα αφού πρώτα
εξασφαλίσω την άδεια του καθηγητή μου.
Απευθύνομαι στον καθηγητή μου για οποιαδήποτε απορία μου, ακόμη και για κάποια που φαίνεται απλοϊκή ή αδικαιολόγητη. συνέχεια...
Να βρεθούν και να σχεδιαστούν σε συνάρτηση με τον χρόνο από την έναρξη του φαινομένου μέχρι να εξέλθει από το πεδίο ολόκληρο το πλαίσιο:
α. η τάση από επαγωγή και η τάση στον αγωγό ΒΓ
γ. η ένταση του ρεύματος από επαγωγή που διαρρέει τον αγωγό ΒΓ
στ. η εξωτερική δύναμη F(ΑΔ) που ασκείται στον αγωγό ΑΔ
η
σύγκριση, η πρόσθεση και η αφαίρεση δύο
φυσικών μεγεθών
επιτρέπεται
μόνον αν αυτά είναι ομοειδή
ο ορισμός ενός φυσικού μεγέθους είναι πρωταρχική έννοια, γι αυτό και δεν έχει ανάγκη απόδειξης
η μονάδα μέτρησης ενός παράγωγου φυσικού μεγέθους προκύπτει μόνο από τον τύπο ορισμού του, αρκεί να αντικαταστήσουμε κάθε σύμβολο του δευτέρου μέλους του με τη μονάδα του
Από κάποιο σημείο βάλλονται οριζόντια μια χρονική στιγμή δύο μικρές σφαίρες με ταχύτητες που έχουν ίδια διεύθυνση και ίδια φορά
Να παρασταθεί γραφικά η απόσταση των δύο σφαιρών σε συνάρτηση με τον χρόνο.
Δίδεται η επιτάχυνση της βαρύτητας
για την προσέγγιση του οργάνου μέτρησης δυνάμεων, του δυναμομέτρου δηλαδή, έχω διαπιστώσει ότι τα περισσότερα βιβλία λειτουργούν με βάση το κόλπο “στρίβειν δια του αρραβώνος”, αφήνεται, δηλαδή να εννοηθεί ότι γνωρίζουμε το όργανο από παλιά, και, άρα, απλά το ξαναθυμίζουμε εν συντομία, μπαίνει και μια δόση από νόμο του Hooke μέσα, που, μάλλον σύγχυση προκαλεί, διότι και αυτός θεωρείται παλιός “γνώριμος”, και όλα καλά…
(επειδή, πάγια αρχή μου είναι, αν μια παρουσίαση δεν σου αρέσει, και δεν έχεις να προτείνεις κάποια άλλη, κατά την άποψή σου, καλύτερη, τότε, κακώς δεν σου αρέσει...)
κλείνουμε τον διακόπτη Δ και με τη βοήθεια των οργάνων μετράμε την πολική τάση Vπ της πηγής και την ένταση I του ρεύματος που την διαρρέει, για κάποια θέση του δρομέα δ, επαναλαμβάνουμε την προηγούμενη διαδικασία για διάφορες θέσεις του δρομέα, σχεδιάζουμε το διάγραμμα Vπ=f(I) και με τη βοήθειά του προσδιορίζουμε τις τιμές της ηλεκτρεγερτικής δύναμης Ε της πηγής και της εσωτερικής της αντίστασης r
Η συνισταμένη δύο συγγραμμικών δυνάμεων έχει:
ίδιο σημείο εφαρμογής με τις δυνάμεις
ίδια διεύθυνση με τις δυνάμεις
ίδια φορά με τις δυνάμεις, αν είναι ομόρροπες, τη φορά της μεγαλύτερης αν είναι αντίροπες
μέτρο ίσο με το άθροισμα των μέτρων των δυνάμεων, αν είναι ομόρροπες, τη διαφορά των μέτρων των δυνάμεων, αν είναι αντίροπες.
Αγώγιμο κυκλικό πλαίσιο έχει ακτίνα Α και παρουσιάζει σταθερή αντίσταση ανά μονάδα μήκους λ. Κάποια χρονική στιγμή, που θεωρείται αρχή μέτρησης του χρόνου, δημιουργείται στο εσωτερικό του πλαισίου ομογενές μαγνητικό πεδίο, που η μαγνητική επαγωγή του Β είναι κάθετη στην επιφάνεια του πλαισίου και μεταβάλλεται με τον χρόνο t σύμφωνα με την εξίσωση Β=μt, όπου μ σταθερά. Να βρεθούν και να παρασταθούν γραφικά σε συνάρτηση με τον χρόνο...
το πηλίκο είναι πράγματι σταθερό, αλλά αυτό δεν δικαιούται να το λέει ο ορισμός, δικαιούται να το λέει ο νόμος, αν, βέβαια, καταφέρουμε να τον βρούμε…
καρφώνω (θεωρητικά) τον δεξιόστροφο κοχλία στο κέντρο Κ του αγωγού κάθετα στο επίπεδό του, άρα και στη σελίδα, είμαι εμπρός από τη σελίδα και τον περιστρέφω όπως δείχνει η ένταση του ρεύματος που τον διαρρέει δηλαδή δεξιόστροφα, άρα ο κοχλίας βιδώνει και η μύτη του προχωράει προς τα μέσα, αυτή είναι και η φορά της έντασης του μαγνητικού πεδίου Β στο σημείο Κ, δηλαδή η ένταση του μαγνητικού πεδίου στο σημείο Κ έχει (διεύθυνση κάθετη στο επίπεδο του αγωγού άρα και στη σελίδα και) φορά προς τα μέσα (αν είμαι πίσω από τη σελίδα τοποθετώ, περιστρέφω όπως δείχνει η ένταση του ρεύματος που τον διαρρέει, δηλαδή αριστερόστροφα και καταλήγω στα ίδια με προηγουμένως συμπεράσματα)
Κυκλικό πλαίσιο αφήνεται κάποια χρονική στιγμή να πέσει ελεύθερα, από αρκετό ύψος, με το επίπεδό του κατακόρυφο. Την ίδια στιγμή αφήνεται να πέσει και οριζόντιος ραβδόμορφος μαγνήτης ίσης μάζας με το πλαίσιο, στον οποίον, όμως, προσδίδεται ταυτόχρονα και οριζόντια ταχύτητα, της οποίας η διεύθυνση είναι πάνω στον άξονα του μαγνήτη, κάθετη στο επίπεδο του πλαισίου και περνάει από το κέντρο του. Να μελετηθεί ποιοτικά η κίνηση των δύο σωμάτων.